Rabbijn Simcha & Rebbetsin Rina Steinberg
Het Vonderportret van deze maand wordt geschreven vanuit een bijzondere plek in de wijk: de synagoge aan de Hendrik Casimirstraat. We stellen deze maand rabbijn Simcha Steinberg en zijn vrouw Rina aan je voor.
Wie ben je?
Simcha en Rina wonen met hun 4 kinderen Musia, Chana, Batya en Menachem sinds 2017 in het Vonderkwartier. De joodse gemeenschap, gevestigd in onze wijk, was 4 jaar geleden op zoek naar een rabbijn. Dat werd Simcha Steinberg, de eerste Eindhovense rabbijn na de Tweede Wereldoorlog.
Simcha is geboren in Israël. Hij studeerde in Praag en in New York, hij was vrijwilliger op een joodse school in Thailand en voor hij naar Nederland kwam, was hij Rabbijn in Kiev. In New York trouwde bij met Rina, die half Amerikaans en half Nederlands is en opgroeide in Utrecht.
Wat doe je?
Simcha is rabbijn, hij leidt de diensten in de synagoge, maar, zo zegt hij: “Het is veel meer pastoraal werk, op zondag deden mijn vrouw en ik huisbezoeken. Nu kan dat niet, vanwege corona, maar we bieden een luisterend oor, ook aan niet joodse mensen”. De gebeden tijdens de dienst zijn in het Hebreeuws, maar de rest van de dienst is in het Nederlands. De dienst word steeds afgesloten met een speciaal gebed voor koning Willem Alexander, om hem te helpen zijn volk goed te leiden.
Simcha en zijn vrouw hebben contact met ongeveer 200 gemeenteleden en het aantal leden groeit gestaag. De nieuwe aanwas komt vanuit het buitenland, expats die voor onder andere Philips en ASML werken en in Eindhoven komen wonen, weten hun weg te vinden naar de joodse gemeenschap.
Een bijzonder weetje: er is pas 250 jaar een joodse gemeente in Eindhoven. Daarvoor kregen joden geen toestemming om zich in Eindhoven te vestigen, tenzij zij een borg van fl, 300,- betaalden; en dat konden de meesten niet betalen. De synagoge aan de Hendrik Casimirstraat werd in 1958 ingericht, voor die tijd stond er een prachtige synagoge aan de Kerkstraat. Deze synagoge werd gesloopt, voor een verbreding van de Kerkstraat (die er overigens nooit kwam). Trots laten Simcha en Rina de ramen, Thora rollen en andere prachtige rekwisieten zien uit de oude synagoge.
Waar kan de buurt je van kennen?
Rina: “We hadden graag rondleidingen voor buurtbewoners georganiseerd in de synagoge, dan zouden mensen ons daarvan kennen. Toen begon de pandemie en konden wij onze plannen niet uitvoeren, maar die rondleidingen komen nog!”
Het echtpaar is dol op de wijk: “Vonderkwartier is een prettige wijk om te wonen, er wonen veel kinderen en het is er rustig. Lekker dicht bij het centrum, maar je voelt de stad niet. We kwamen hier wonen omdat de synagoge hier is, maar we zouden het zeker ook zelf kiezen, we hebben erg fijne buren.” Ze zijn tot hun spijt niet vaak bij activiteiten in de wijk te vinden, die vaak op zaterdag, de sabbat, zijn. “Ook het walking dinner van de buurtvereniging is lastig voor ons. We zouden graag mensen uitnodigen om te eten alleen kunnen we zelf niet bij anderen eten. Wij eten koosjer en in Nederland zijn koosjere producten lastig te krijgen. Wij verkopen ze zelf, tegen kostprijs. We kopen het in Antwerpen, daar zijn we sowieso elke dag, want onze kinderen zitten daar op school.”
Veel jongere mensen in de wijk weten niet dat hier een synagoge zit. Voordat rabbijn Simcha en zijn vrouw zich hier vestigden, was er ook nauwelijks iets te doen. Met de komst van het gezin is er nu eens in de maand een sabbat dienst, worden de grote feestdagen er gezamenlijk gevierd en kunnen mensen hun weg naar de synagoge vinden voor pastorale begeleiding. Zowel Simcha als Rina geven er lessen, ze doen trouwens sowieso het meeste samen. Rina helpt Simcha met het vertalen van de diensten, die hij schrijft in het Hebreeuws. Na de lockdown wordt het allemaal weer opgestart, ze kunnen niet wachten!
De volgende keer dat je langs de synagoge komt, weet dat je welkom bent bij dit warme paar. Zoals boven de voordeur in het Hebreeuws staat: “Ik blij als ik hoor dat je naar het huis van God komt”.
